In een tijdperk waarin samenlevingen smachten naar leiders die hen naar betere tijden kunnen brengen, rijst de vraag in hoeverre een vrouw hier invulling aan kan geven. Een vrouw aan het hoofd van een regering is allang geen nieuwigheid meer. In de oudheid hebben vrouwen bewezen hun volk op een richtige wijze naar voorspoed en welvaart te leiden en tegelijkertijd oor te hebben voor de roep van hun mensen.
De naam Jennifer Simons is een niet weg te denken begrip in de Surinaamse politiek. Na een lange carrière als arts, zette zij begin jaren negentig haar eerste schreden in de politiek, waarna zij in 1996 parlementariër werd voor de NDP. Vanaf toen schoot haar politieke loopbaan als een raket omhoog, waarbij zij vooral door haar kundige leiding als parlementsvoorzitter tot de verbeelding van jongeren sprak.
Historische figuren zoals Cleopatra, Elizabeth I en Catherine de Medici tonen aan dat vrouwen in staat zijn om krachtige en effectieve leiders te zijn, zelfs in tijden van grote uitdagingen en tegenspoed. In de moderne tijd zien we ook tal van voorbeelden van vrouwelijke leiders die met succes regeringen hebben geleid. Denk aan Angela Merkel in Duitsland, Jacinda Ardern in Nieuw-Zeeland en Ellen Johnson Sirleaf in Liberia. Deze vrouwen hebben niet alleen hun landen door crises geleid, maar ook belangrijke sociale en economische hervormingen doorgevoerd.
In Suriname lijkt eindelijk de tijd aangebroken om de toekomst van het land in de handen van een vrouw te leggen. Als bijkans 15 jaar zijn er niet sec slechts vrouwenorganisaties die zich daarvoor sterk maken. Ook mannen die zich bewust zijn van de kracht van een vrouw ondersteunen dit initiatief. Het heeft beslist niets te maken met een vrouw als tegenhanger van een man of met de veronderstelling dat alle mannen het slecht doen. Vrouwelijk leiderschap heeft vaak een andere aanpak en stijl, waarbij empathie, samenwerking en communicatie belangrijke factoren zijn.
Toch zijn er nog steeds vele obstakels voor vrouwen die politieke leiders willen worden. Genderdiscriminatie, vooroordelen en een gebrek aan vertegenwoordiging in hogere politieke functies blijven uitdagingen. Zo meende uitgerekend een man in de politiek recent de overigens jarenlange slogan “Een vrouw als president” af te doen als “een feministische en politieke hype” en “misleiding om stemmen te krijgen”. Zie daar de ongegronde vrees voor het leiderschap van een vrouw en de denigrerende manier waarop vrouwelijke collega’s in de politiek neergezet kunnen worden. Het doorbreken van deze barrières is cruciaal voor de vooruitgang van samenlevingen.
De vraag rijst dus niet alleen of vrouwen in staat zijn om als leiders op te treden, maar ook hoe we een omgeving kunnen creëren waarin vrouwelijke leiderschap wordt aangemoedigd en gewaardeerd. Binnen de Nationale Democratische Partij (NDP) is het plaatsen van vrouwen op vooraanstaande posities eerder cultuur dan toevalligheid. Vrouwen krijgen de kans zich te bewijzen, ook op basis van de wijsheid en ervaring waarover zij beschikken. Een zo’n vrouw is partijvoorzitter Jennifer Simons die een ongekende progressie heeft gemaakt en voldoet aan de eigenschappen van “een vrouw als president”.
De naam Jennifer Simons is een niet weg te denken begrip in de Surinaamse politiek. Na een lange carrière als arts, zette zij begin jaren negentig haar eerste schreden in de politiek, waarna zij in 1996 parlementariër werd voor de NDP. Vanaf toen schoot haar politieke loopbaan als een raket omhoog, waarbij zij vooral door haar kundige leiding als parlementsvoorzitter tot de verbeelding van jongeren sprak. Zij wordt nationaal gezien als een icoon voor de onafhankelijke vrouw. Ze staat bekend als een visionair die gelooft in zelfbeschikking en levenslang leren.
Haar compassie voor mensen inspireerde haar tot het studeren van geneeskunde, waarna ze uitgroeide tot een ervaren arts, universitair docent en beleidsmaker op het gebied van volksgezondheid, met een bijzondere focus op hiv en dermatologie. Ze was jarenlang manager van het Nationaal Aidsprogramma en heeft als parlementsvoorzitter een belangrijke bijdrage geleverd aan de institutionele versterking van de wetgevende macht. Simons gelooft in hoop en kansen voor Suriname. Ze is ervan overtuigd dat goed bestuur en integer leiderschap, gecombineerd met het harde werk van het volk, de sleutel zijn tot de verdere ontwikkeling van het land.
Simons gelooft in de kracht van digitalisering en het transformeren van de overheid naar een moderne overheid zonder bureaucratische rompslomp en corruptie. Zij pleit voor het stimuleren van productieve activiteiten die bijdragen aan duurzame groei en een betere toekomst voor eenieder. Simons heeft gedurende haar de afgelopen politieke jaren veel nationale en internationale ervaring opgedaan en is vooral een pleitbezorger geweest van het bevorderen van gelijkheid en het ondersteunen van vrouwen in politieke en maatschappelijke functies.
Mede door haar inzet heeft het Surinaamse parlement een behoorlijke transformatie ondergaan met personeel dat gemotiveerd werd boven zichzelf uit te stijgen. Op deze manier heeft Simons ook de weg helpen effenen voor een toekomst waarin iedereen, ongeacht geslacht, de kans krijgt om bij te dragen aan de vooruitgang van de samenleving. Zonder de man tekort te doen, moeten wij als samenleving erkennen dat diversiteit in leiderschap, inclusief genderdiversiteit, een sterke invloed heeft op besluitvormingsprocessen en resultaten. Het is meer dan ooit de tijd om de mogelijkheden en potentieel van vrouwelijke leiderschap te omarmen en ondersteunen, zodat samenlevingen hiervan kunnen profiteren.
Previen Prevo Sewnath
