Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen in de Nationale Assemblée heeft NDP-fractieleider Rabin Parmessar zware kritiek geuit op de regering om haar manier van besturen in de afgelopen vier jaar. Hij beschrijft de politieke situatie als een politieke en bestuurlijke chaos, waarbij de regering zich schuldig maakt aan gebrek aan transparantie en verantwoording. Parmessar wees op de honderden presidentiële commissies en werkgroepen die door de president zelf in het leven zijn geroepen om taken uit te voeren die eigenlijk de verantwoordelijkheid zijn van ministers.
Volgens de fractieleider gebeurt dit zonder enige transparantie of verantwoording, en blijft de regering het volk in het duister houden over de werkelijke invulling van deze commissies. Hij vroeg zich af wat dit zegt over de competentie van de ministers en waarom er geen duidelijkheid is over het aantal commissies, hun taken en de salarissen van de betrokkenen.
Parmessar ging in zijn kritiek verder door te stellen dat deze commissies en werkgroepen weinig te maken hebben met het verbeteren van het bestuur, maar dat ze eerder een middel lijken om vrienden en familieleden aan banen te helpen en onfrisse praktijken te verdoezelen. Hij merkte op dat deze aanpak meer lijkt op een manier om politieke en persoonlijke belangen te dienen dan om een constructief beleid te voeren. Dit gebrek aan transparantie en helder beleid toont volgens Parmessar niet alleen het onvermogen van de regering om haar taken effectief uit te voeren, maar ook de groeiende desillusie van het Surinaamse volk.
De politicus stelde het onverantwoordelijke beleid van de regering verder aan de kaak. Hij wees erop dat de regering de afgelopen vier jaar steeds de indruk heeft gewekt dat alles goed gaat in het land, maar is werkelijkheid is het volgens hem een chaos. Hij stelde dat het constant creëren van commissies en werkgroepen de situatie alleen maar onoverzichtelijker maken. De werkelijkheid is echter volgens Parmessar een andere: “Deze initiatieven zijn eerder een dekmantel voor bureaucratische chaos en corruptie dan voor daadwerkelijke vooruitgang.” Zijn conclusie is hard: “Er is licht in de tunnel, maar het lijkt erop dat er niets is dat deze regering serieus en met transparantie wil aanpakken.”
Een ander onderwerp van kritiek was de recente aanstelling van onderministers, zes maanden voor de verkiezingen. De fractieleider van de NDP vraagt zich af wat de taakstelling van deze nieuwe functionarissen precies is en of de ministers nog wel eindverantwoordelijk blijven voor hun departementen. Hij stelt dat deze zet het wantrouwen tussen de coalitiepartners bevestigt, de onrust en het gebrek aan vertrouwen binnen de regering weerspiegelt, en dat een geforceerde samenwerking niet lang stand kan houden. Voor Parmessar ligt de oplossing van het probleem in het herstellen van vertrouwen en respect binnen de coalitie. Dit is juist wat ontbreekt, aangezien een der coalitiepartners niet was geïnformeerd over de invulling op het ministerie van Binnenlandse Zaken.
Parmessar besloot door te benadrukken dat de regering dringend meer transparantie en verantwoordelijkheid moet tonen. De problemen die het land teisteren kunnen volgens hem niet langer worden genegeerd, en het is hoog tijd dat de regering haar prioriteiten rechtzet en zich daadwerkelijk richt op de belangen van het volk. Het herstellen van vertrouwen en het creëren van een rechtvaardig bestuur zijn volgens Parmessar de enige manieren om de huidige politieke chaos te overwinnen en een solide basis voor de toekomst te leggen.
