De NDP slogan “W’o Kenki A Systeem” is niet een die uit de lucht is komen vallen. Het is een goed doordachte oproep tot verandering van politiek en bestuur. Geen oppervlakkige ingreep met ad hoc maatregelen. Maar een drang naar werken voor land en volk, zonder het persoonlijk belang voorop te stellen, met het vizier gericht op de toekomst en de komende generaties vooropstellend. In “Jennifer Simons over Kenki A Systeem”, brengt De Publieke Tribune Suriname u steeds korte boodschappen van de NDP-voorzitter. In deze vierde aflevering, ligt de nadruk op het verbeteren van het onderwijssysteem.
Simons: “Onderwijs is van bijzonder belang voor elke samenleving. Als je kinderen niet goed opvoedt en geen goed onderwijs geeft, hebt je eigenlijk gewoon geen toekomst als land. We hebben in het verleden al problemen gehad met het feit dat we ons onderwijssysteem zouden moeten verbeteren, maar wat we de afgelopen maanden en jaren hebben gezien – zeg maar de afgelopen vier vijf jaar – is dat het onderwijs bijzonder sterk achteruit is gegaan.” De politica noemt als eerste de moeilijkheden tijdens en vanwege covid.
“Maar een ander belangrijk probleem is dat men het onderwijssysteem fundamenteel is gaan aanpassen. Eigenlijk vanachter een bureau, zonder rekening te houden met de mensen die in het veld werken. Wanneer je een onderwijssysteem wilt aanpassen – wat zeker moet gebeuren – moet dat echt met een breed draagvlak en een duidelijk proces. Wat moeten we met onderwijs nu?“, aldus Simons. Zij merkt op dat deze sector achteruit gegaan. “Meer kinderen zijn dropouts geworden dan voorheen en we zullen daar acuut iets aan moeten doen.”
Het betekent volgens de politica dat er aangepakt moet worden. “Wanneer de volgende regering aantreedt, zal die direct moeten zorgen dat alle kinderen naar school gaan. Er zullen kinderen zijn, jongeren, die eigenlijk te lang uit de school zijn om ze weer in de schoolbanken te krijgen.” Voor deze groep zullen volgens Simons speciale programma’s moeten komen. De politica noemt ook lagere, middelbare en hogerberoepsopleidingen voor jongeren. “Omdat dat heel veel gevraagd gaat worden in de komende periode.”
De NDP-voorzitter zegt dat er heel veel barriéres zijn waardoor kinderen niet (elke dag) naar school kunnen. Ze noemt onder meer weinig of geen eten en transportkosten. “We moeten daarop letten”, aldus de politica. Er zal volgens haar geëvalueerd moeten worden wat de problemen zijn en tegelijkertijd ervoor gezorgd moeten worden dat kinderen naar school gaan én elke dag te eten hebben. Verder zal tegen de achtergrond van oil and gas het beroepsonderwijs zodanig ingericht moeten zijn dat jongeren emplooi vinden in de sector en daardoor een goede toekomst kunnen opbouwen.
Simons merkt op dat er landen zijn die hun onderwijssysteem verbeterd en gebracht hebben van ondermaats naar het beste in de wereld. “Het is interessant en goed voor ons om naar die landen te luisteren en eventueel hun ondersteuning te krijgen. Wij hebben onze eigen situatie. We kunnen niet gewoon van anderen overnemen, maar we moeten wel luisteren naar wat anderen gedaan hebben en wat ze geholpen heeft om te komen van nul naar een heel goed resultaat. We moeten daarop inzetten. Het zal niet in twee jaar gebeuren; we gaan een heel proces moeten mee maken.”
Volgens de NDP-voorzitter start dit proces door samen met elkaar te praten over de aanpak en verbetering van het onderwijssysteem. Het doel is te komen tot een onderwijswet die het pad uitzet voor welke regering dan ook. Simons: “Dat betekent dat de belangen van de leerkrachten en docenten geregeld worden. Dat ze niet iedere keer op straat te gaan, om iets dat ze beloofd was door de overheid, af te dwingen. Maar het betekent ook dat we hoge eisen moeten stellen aan degenen aan wie we onze kinderen toevertrouwen. We weten dat we de visie hebben.”
De opvatting is, aldus Simons, dat hoe jonger het kind is, hoe hoger opgeleid de verantwoordelijke moet zijn. “Omdat de kleinste kinderen het beste moeten worden opgevangen.” Voor wat oudere kinderen – tieners, jongvolwassenen – betreft, zegt de politica dat er voor hen systemen moeten zijn, waarbij ze altijd kunnen doorstromen. “Want leren stopt niet. Leren gaat verder, de maatschappij verandert. Wij moeten ervoor zorgen dat al onze kinderen zich kunnen ontplooien en dat ze verder kunnen kunnen leren wanneer ze dat willen. We hebben geen keus. We moeten veranderen. Un mus’ kenki a systeem.”
